Mechanistyczna koncepcja świata mająca swój początek już w XVI wieku sprawiła, że człowiek postrzegany jest nadal jako mechanizm, a wiedzę o jego „komponentach” przypisano konkretnym naukowym dyscyplinom. Człowiek został podzielony na części i opisany w sposób na jaki pozwalał ówczesny rozwój. Wysnuto pewne teze i teorie, na podstawie których stworzono adekwatne do nich programy naprawcze, dziedziny nauki. Jedne czerpały z drugich, zyskały inne nazwy, ewoluowały lub znikały.
Tak powstały także różnorodne terapie skupiające się na wycinku wiedzy o człowieku. Paradygmat newtonowski stanowiący podstawę dzisiejszej psychologii, medycyny zachodniej nie bierze jednak pod uwagę złożoności istnienia, i współzależnych zjawisk biologicznych, psychologicznych, społecznych, czy środowiskowych. Z biegiem czasu w historii pojawiali się jednak ludzie o wiedzy interdyscyplinarnej, którzy zaznaczali wpływ pewnych czynników na zupełnie inne sfery przyczyniając się do rozwoju podejścia holistycznego w terapii, które to skupia się na zależnościach współwystępujących w danym systemie człowieka.
Tak powstała medycyna holistyczna integrująca wiedzę z zakresu medycyny, psychologii, lecz także wychodząca jeszcze dalej- aby zobaczyć człowieka i jego problem w całym spektrum wpływów fizycznych i niefizycznych. Zaburzenie w sferze emocjonalnej człowieka- jego poczucie smutku i cierpienie znajduje odzwierciedlanie w jego ciele- widzimy to w jego napięciu mięśniowym, postawie, sposobie poruszania się, mimice twarzy czy tonie głosu. Niezaopiekowane emocje i potrzeby z czasem doprowadzą do chorób psychosomatycznych, a jego stan odbija się oczywiście na systemie rodzinnymi, którego jest częścią- i pośrednio oddziałuje na systemy innych ludzi wchodzących w relacje z tym systemem. Działa to też w drugą stronę. Napięcia psychiczne można rozładować poprzez pracę z ciałem, poprzez masaż, taniec intuicyjny, dobrze dobrane ćwiczenia fizyczne, poprzez różnorodne formy ekspresji, medytacje i poprzez uświadomienie sobie zależności i punktu w którym dana osoba się znajduje. Uświadomienie przyczyny utraty równowagi w życiu, stanu obecnego oraz konsekwencji różnych wyborów dają realną moc zmiany swojego życia. Praca z ciałem, z emocjami, z umysłem i systemem rodzinnym potrafią przynieść ukojenie w każdym obszarze i na każdej płaszczyźnie życia- jesteśmy bowiem wielowymiarową istotą, a nasze ciało jest często fizycznym obrazem tego co dzieje się w sercu i w umyśle. Wszystko czym się zajmuję- masaże, joga, medytacja- uzupełnia się więc i przenika. Zajmuję się wsparciem ludzi w odnalezieniu ich szczęścia i równowagi- metodami, które najbardziej do tych ludzi i do stawianych celów terapeutycznych pasują. Nie stawiam się w roli dyrektywnej, lecz reprezentuję humanistyczne podejście terapeutyczne, gdzie wraz z moimi klientami udaję się w wewnętrzną podróż dobierając techniki i metody adekwatnie do stanu psycho- fizycznego, potrzeb i osobowości klientów. Tym właśnie zajmuję się jako naturopata.
Naturopatia ma charakter medycyny holistycznej, komplementarnej. Opiera się na założeniu, że poszczególne sfery życia człowieka stanowią niepodzielną całość. Ciało, dusza i emocje oraz umysł stanowią jedność. Zamiast skupiać się na symptomach choroby, dociera do jej przyczyny, niwelując
nieprawidłowości na każdym poziomie występowania. Równowaga na wszystkich poziomach życia stanowi podstawę zdrowia i szczęścia.
Naturopata to terapeuta, który dokonuje oceny i dobiera narzędzie terapeutyczne adekwatnie do jego specjalizacji w celu poprawy funkcjonowania organizmu i wspierania osób z różnymi problemami natury fizycznej, emocjonalnej lub duchowej. (https://naturopata.edu.pl/naturopatia/).
Spotkamy więc naturopatów o różnych specjalizacjach- niektórzy będą specjalizować się w dietetyce, suplementacji czy medycynie ludowej, inni będą specjalistami w medycynie chińskiej.
Moją specjalnością jako naturopaty jest hipnoza regresyjna, terapia systemowa rodzin, co łączę z wiedzą z medycyny, pedagogiki specjalnej, arteterapii (szczególnie choreoterapii, ruchu autentycznego), jogi integralnej i wielu innych holistycznych metod stosowanych w celu przywrócenia równowagi.
Ważnym aspektem mojej pracy jest też psychoedukacja- podczas sesji indywidualnych, a także warsztatów i treningów umiejętności społecznych. Wszystko to wpisuje się w ramy zawodu naturopaty. Zawód ten będzie z pewnością ewoluował i czerpał zarówno z wiedzy starej i znanej jak i z nurtów nowych pojawiających się dynamicznie i wynikających z wyższej świadomości pola kolektywnego.
Jeśli ten artykuł wzbudził Twoje zainteresowanie i pojawiła się myśl, że takie działanie odpowiada Twoim wartościom i światopoglądowi, zapraszam do przeczytania poniższego artykułu, który jest kompendium wiedzy o zawodzie naturopaty:
https://www.adz-naturopata.pl/pluginfile.php/3617/mod_resource/content/1/Naturopata_323009.pdf.
Dzięki, że jesteś 🙂 Namaste.
