Brwi Urszuli marszczą się, usta delikatnie wykrzywiają, jej oddech zatrzymuje się, a Urszula odchyla się i automatycznie krzyżuje przedramiona. -„Hipnoza? Nieee, boję się hipnozy. Nigdy bym tego nie spróbowała i nie chcę nic o tym czytać.” Kończy temat biorąc wymowny dystans odchylając się i spoglądając w dół, po czym nawiązuje kontakt wzrokowy ze swoją komórką zaniechując tym samym kontynuowanie tematu hipnozy i wszelkich innych. Szanuję, aczkolwiek szkoda, że „prezent zostaje wyrzucony do kosza bez jego rozpakowania”. Gdyby okazał się nietrafiony, sama bym kosz podała…
Pojawia się pytanie czego naprawdę boi się Urszula? Czy ów strach jest tak naprawdę wyrazem oglądanego w dzieciństwie horroru (tychże z pewnością w kinematografii nie brakuje, tematy manipulowania ludzką psyche, pole nieświadomości i wszelkie byty, duchy i ezoteryczne praktyki magiczne zawsze ludzi ekscytowały, podniecały i … dobrze się sprzedawały), a może strach pochodzi od babci Wiesi grożącej palcem małej Uli, a może Urszula przypomina sobie opowieści wujka Włodka podsłyszane w ojcowskim garażu? A może po prostu Urszula boi się tego co jej nieznane i nie ma ochoty z tej strefy komfortu wychodzić? Jakakolwiek odpowiedź lub odpowiedzi są prawdziwe lęk Urszuli wywołany jest przez jej zapis w podświadomości, który dokonał się w przeszłości na podstawie jakiegoś przeżycia/ doświadczenia skorelowanego z emocją lęku. Ów zapis stał się jej przekonaniem, że hipnoza jest niebezpieczna, dlatego należy się jej bać. I gdyby przy rozmowie był jakiś świadek, który ulega wpływom zewnętrznym i jest łatwowierny, lub gdyby było to dziecko, istnieje wielkie prawdopodobieństwo, że czytając mowę ciała i słysząc opinię Urszuli skopiowałoby je jako własne i zapisało do podświadomości. Z pewnością nie byłoby to przekonanie tak silne, ponieważ ładunek emocjonalny zdarzenia nie byłby tak silny aby zapisać to trwale, powstałoby jednak pewne wyobrażenie o szkodliwości hipnozy, która w rzeczywistości nie była nawet tematem myśli Urszuli. Jak wiemy, Urszula nigdy nie doświadczyła ani empirycznie hipnozy, ani nawet nie ma ochoty nic na ten temat czytać i słyszeć- jej lęk jest więc zbyt duży aby zweryfikować jakie jest jego rzeczywiste źródło, nie mówiąc o przełamaniu i przekonaniu się czym ta hipnoza jest. Nie mówi więc o hipnozie, lecz przekonaniu Urszuli na jej temat.
A hipnoza nie jest niczym innym jak jedną z wielu metod, dzięki której możemy sięgnąć właśnie do podświadomości. Podświadomości, czyli miejsca, gdzie zapisywane są różne doświadczenia, emocje, przekonania, etykiety, nawyki czy wzorce zachowań.
Za automatyczne wzorce zachowań odpowiada zatem podświadomość. Podświadomość Urszuli obudziła w niej lęk i aktywowała wzorzec zachowania- ucieczka od tematu, któremu się poddała. Oczywiście za pośrednictwem świadomości mogła ten wzorzec przełamać- i tak działa właśnie między innymi hipnoza, która jest polem na którym spotyka się świadomość z podświadomością i na tym polu możemy zadecydować, czy dane przekonania i wzorce chcemy zachować i czy są dla nas korzystne, możemy zobaczyć ich źródło oraz konsekwencje w naszym życiu. I tyle. Nie zakodujemy tu nikogo aby obrabował bank, chodził po suficie, czy żeby dla nas zatańczył. Zajmujemy się uwarunkowaniami, które sprawiają, że człowiek doświadcza czegoś w określony sposób, robi coś, czego nie chce, co jest szkodliwe lub czego nie rozumie, bojkotuje się i swoje marzenia, czuje się źle, przyciąga coś, czego nie chce i widzi siebie lub innych w sposób negatywny. Nie będziemy tu też wchodzić w żadną filozofię- pozostaniemy w sferze logiki i rozumu, w tym co, sami możemy na podstawie uzyskanych podczas sesji informacji wywnioskować.
Hipnoterapia to zatem sposób na oczyszczenie umysłu z negatywnych wzorców, energii i przekonań, które niczym film umieszczony w projektorze, wyświetla w naszej rzeczywistości obrazy dla nas szkodliwe- sytuacje, zachowania, zjawiska będące efektem destrukcyjnych myśli, energii, przekonań, wierzeń, które wpływają na każdy aspekt naszego życia- ze zdrowiem psychofizycznym włącznie. Bo czy zdrowy może być człowiek, który permanentnie żyje w urazie, żalu, lęku czy poczuciu winy? Jak wiemy uczucia jak radość, szczęście pasja są nierozerwalnie połączone ze zdrowymi reakcjami układów ciała fizycznego, a aspekt psychiczny i motywacja pacjenta są zawsze wymieniane jako nadrzędne w leczeniu każdej choroby i dysfunkcji. Podstawowym celem hipnoterapii jest jak mówi Grzegorz Halkiew, mój nauczyciel, „danie osobie możliwości poczucia własnej głębi, dzięki której może swobodnie rozwiązać problemy życiowe podświadomości i radzić sobie z negatywnymi skutkami doświadczeń. Dzięki procesowi hipnoterapeutycznemu człowiek uczy się korzystać z klucza do osiągania sukcesu- klucza, który już jest w psychice, i który ma możliwość przywrócenia harmonijnych sił duchowych, które eliminują różne dolegliwości psychofizyczne dając zdrowie, harmonię, miłość i sukces.”
Podczas sesji hipnozy regresyjnej pacjent cały czas zachowuje swoją świadomość i osąd przeżywając jednocześnie wglądy w inne aspekty ustalane wcześniej przed sesją. Przez każdą zmianą wprowadzoną do podświadomości klient wyraża swoją zgodę, a wszystkie sugestie mają tylko i wyłącznie charakter pozytywny, także uzgadniany przed i w trakcie sesji. Osiągnięty przez klienta stan pozwala zreorganizować psychiczne zawiłości oraz odszukać ukryte dotąd możliwości.
W stanie głębokiego relaksu pojawia się intuicyjna wiedza na temat rozwiązania danych problemów, a także następuje przegląd wydarzeń, który umożliwia odkrycie związków przyczynowo- skutkowych. Klient osiąga jedność psychosomatyczną i pewność siebie, aby dokonywać w życiu zmian i skorzystać z pełni swojego potencjału, ukrytych talentów i sięgać po swoje marzenia.
Regresing polega na mentalnej podróży do wcześniejszych okresów życia, także tych wypieranych, nieświadomych, których pamięć jest zapisana w podświadomości i za pomocą technik neurotransgresywnych umożliwia przeżywanie życia w zupełnie odmienny sposób.
Jak więc przygotować się do sesji, skoro wiemy, że hipnoza nie jest taka straszna?
Sesja hipnozy zawsze poprzedzona jest rozmową na temat samego procesu, tematu sesji i na krótkim wywiadzie. Dany problem oglądamy z różnych perspektyw i formułowane są oczekiwania i cele sesji. Sama sesja odbywa się już zgodnie z potrzebami i stopniem zaawansowania klienta w pozycji leżącej lub półsiedzącej, czasem w ruchu. Poprzedzona jest oczyszczaniem energetycznym i medytacją, która wprowadza nas stopniowo w odmienny stan świadomości aktywując prawą półkulę mózgową wprowadzając nas w świat metafory, aby ostatecznie znaleźć się pomiędzy świadomością i podświadomością, gdzie się zatrzymujemy i dokonujemy zmian, aby zacząć nowe spełnione życie. Co zrobić, żeby się przygotować? Puścić nadmierną analizę i pozwolić sobie na przejęcie działania przez wrażenia pojawiające się w naszej głowie.
Czyżby to tak bardzo przeraziło Urszulę?
